Camiel en Daniël

Ik maak deze serie om te laten zien hoe verschillend eeneiige tweelingen kunnen worden als ze volwassen zijn, maar deze twee broers zijn echt een uitzondering, ook al zijn ze een spiegeltweeling en is Camiel linkshandig en Daniël rechtshandig. Het lijkt erop dat tenminste 5% van de eeneiige tweelingen niet genetisch identiek is, maar spiegelbeeldig. Dat betekent dat sommige fysieke kenmerken en zelfs karaktereigenschappen tegengesteld zijn, zoals bijvoorbeeld links- en rechtshandigheid, plaats van de kruin, volgorde van het doorkomen van de kiezen. Spiegeltweelingen ontstaan doordat de eicel zich tenminste een week later splitst in twee embryo’s dan bij eeneiige identieke tweelingen.

Misschien komt het juist doordat hun ouders ze van jongs af aan als individu hebben beschouwd. Camiel (met donkerste trui) mocht als klein jongetje bijvoorbeeld niet zeggen: ‘Wij willen melk’. Het moest zijn: ‘Ik wil melk en Daniël ook’. Van dezelfde kleren dragen was geen sprake maar toen men ze in verschillende schoolklassen wilde stoppen, hebben de jongens daar zelf een stokje voor gestoken. Ze zijn de enige kinderen van hun ouders en zeer verknocht aan elkaar. Camiel is 12 minuten ouder, maar dat maakt ze niks uit. Twee zielen, één gedachte. Ze spreken dezelfde zinnen uit op bijna hetzelfde moment, ze denken vaak in dezelfde richting. Echte karakterverschillen konden ze niet noemen. Misschien is Camiel een beetje extravaganter in kledingkeuze en is Daniël ietsje meer een binnenvetter, maar veel merkte ik daar niet van.
Ze wonen samen in Amsterdam-Zuid en zeggen zelf dat ze beschermd en in een kleine wereld zijn opgegroeid. Dat voelt beperkt voor ze. Toch reist Camiel als veelgeprezen concertpianist de hele wereld over en heeft Daniel als jurist en medewerker bij het wetenschappelijk bureau van D66 een brede blik.
Ze hebben een klein beetje Surinaams bloed, vandaar hun donkere krullenbossen. Ook zit er een scheut jodendom in hun stamboom. Camiel werd geboren met een hematoom in zijn gezicht dat geopereerd moest worden. Je ziet het nog een beetje, maar hij is er nooit mee gepest. In tegendeel: op school waren ze populair. Ze menen dat te danken te hebben aan hun tweelingschap: als tweeling sta je sterk. Maar laten we wel wezen: het zijn ook gewoon heel leuke, knappe, sportieve en aardige jongens.

Camiel wist al vanaf zijn 11de dat hij verder wilde in de muziek. Daniël aarzelde veel langer. Is hij ook muzikaal? Welzeker, hij speelt viool, maar niet als professional. Wat me het meest opviel bij deze broers was hoe dol ze op elkaar zijn. Ze vertelden dat ze nog nooit in hun leven ruzie hebben gehad, ook niet als kind. Behoorlijk bijzonder toch? Inmiddels zijn ze 28 jaar.