Diny en An

Ze zijn geboren in 1920 en 100 jaar oud. Ze zijn daarmee de oudste eeneiige tweeling in Nederland. Het zijn energieke, gezonde vrouwen die nog steeds op zichzelf wonen en (samen met een boodschappenmeisje) gewoon hun eigen boodschappen doen.
Diny (links) sneed krentenbrood voor me en gaf me een lekker sterke kop thee. Geen hulp bij nodig.


Het enige gezondheidsprobleem dat ze hebben is dat ze allebei erg slecht zien. Dat is vervelend als je verder zo midden in het leven staat. En Diny heeft een probleem met haar haar en draagt daarom een haarstukje.
Ze hebben een goed leven gehad. Hun ouders schrokken dat er onverwacht een tweeling geboren was en er zijn dan ook geen verdere broers en zussen gekomen. Diny is een paar minuten ouder dan An. Hun vader werkte bij de telefonie, en ze hadden als een van de weinige gezinnen al heel vroeg telefoon (met een nummer van 3 cijfers), maar wie konden ze bellen? Bijna niemand anders had nog telefoon toen. Hij was ook een actief fotograaf en op tafel liggen fotoboeken met foto’s van de meisjes toen ze nog heel klein waren. Armoede hebben ze nooit gekend. Ook over de oorlog zeggen ze dat voor hen het leven eigenlijk gewoon doorging al heeft Diny wel verdriet gehad over een verloren vriend en hebben ze het bombardement van Bezuidenhout aan den lijve ondervonden.
Als kind leken ze ontzettend veel op elkaar. Ze droegen dezelfde kleren en hebben altijd bij elkaar in de klas gezeten. Elk hadden ze een eigen vriendinnetje en om de beurt speelde de ene tweelinghelft met haar vriendin thuis en de andere in het huis van het vriendinnetje.
Moeder was coupeuse en maakte de kleren voor de tweeling. Later niet meer precies hetzelfde, maar rood en blauw. (Ze wilden allebei de rode kleren).  Diny en An deden de Mulo, gingen daarna op een verschillend kantoor werken, trouwden beiden met een man die Frits heette en werden toen ontslagen. Zo ging dat met getrouwde vrouwen.
Diny heeft twee zoons gekregen, An eentje. Ze zien elkaar niet heel veel.
Ze hebben heel lang met de hele familie in de Haagse wijk Mariahoeve gewoond. Dat was na de oorlog een moderne en populaire wijk. Tegenwoordig wonen ze ver bij elkaar vandaan (Den Haag en Waalre). Maar ze spreken elkaar vier keer per week op gezette tijden per telefoon: twee keer belt An en twee keer belt Diny, en zien elkaar eens in de paar weken.
Of ze email hebben? Natuurlijk.
Nuchtere dames, deze tweelingzussen.

Reacties

Hester van der Meer schrijft

Wat een prachtige foto’s van twee energieke, sterke en onafhankelijke dames! Een trotse “bonusdochter”. (van Diny)

Reageer
Reageer op Hester van der Meer

Je commentaar wordt na goedkeuring geplaatst.

Marijke van de Water schrijft

Wat een prachtige foto’s van de bijna 100-jarige zussen hebt jij gemaakt. Vanmiddag bij Diny op bezoek geweest namens de Zonnebloem en zij vertelde mij hierover.

Reageer
Reageer op Marijke van de Water

Je commentaar wordt na goedkeuring geplaatst.

Laat een bericht achter

Je commentaar wordt na goedkeuring geplaatst.